Review: Flysurfer Split 2

Als je vaak vliegt, weet je dat het meestal kostbaar is om een kiteboard mee te nemen. Een splitboard is handig, want die kan mee als ruimbagage. Het board is wel wat duurder, maar de enthousiaste vakantievierder verdient dit terug doordat hij geen transportkosten betaalt. De hamvraag is: vaart zo’n board ook net zo goed als een normale twintip? Wij probeerden de kleinste Flysurfer Split2 voor je uit.

Op de kant

De Flysplit is een tweedelig board dat je zonder gereedschap in elkaar kan zetten en uit elkaar halen. De twee losse delen geven je op het eerste gezicht het gevoel dat je met een kapot board te maken hebt, maar eenmaal in elkaar gezet ligt er een volwaardige, goed afgewerkte twintip voor je. Wat ons betreft een mooie ook nog. Het lijkt wel tovenarij.

Je haalt het board zo uit elkaar en zet hem zo weer in elkaar.. De delen worden vastgezet met een pin die je met elastiek bevestigt. Let er uiteraard goed op vooral op dat er geen zand tussen zit en spoel het board na je sessie wel af met schoon water om zand en zoutaanslag weg te houden.

Om de Flysplit2 zo licht mogelijk te maken en ook duurzaamheid te garanderen, is het board iets zwaarder dan een normale twintip. Toch is het board verassend licht. Flysurfer heeft dit voor elkaar gekregen door het board een gecombineerde constructie van een paulownia-houtkern en een PVC-schuimkern te geven. Het hout zit op de plekken waar de impact het meest heftig is (de hielkant tot net over de inserts), het schuim zit vooral aan de tenenkant.

Het board wordt in de fabriek overigens eerst als één geheel geperst, waarna het pas later vakkundig in tweeën wordt gesneden met een CNC-frees. Aan de linkerkant is vervolgens een inkeping gemaakt zodat de rechterkant daar perfect in past.

Wat betreft de shape: die is vrij eenvoudig met een reden. Een simpele bodemshape zonder rare fratsen (zoals channels of concaven) moeten het board sterk en duurzaam houden. Toch zijn er wel wat essentiële veranderingen in de shape ten opzichte van zijn voorganger doorgevoerd: vooral in het midden is de Flysplit2 iets dikker, waardoor het board ook een stijver is. Dit moet de vaarstabiliteit ten goede komen en het board meer pop geven bij sprongen. Dat lijkt ons ook handig. Ook heeft het board iets meer rocker gekregen om chop beter te absorberen. Fijn voor de Noordzee waar we meestal varen.

De vinnen van G10 zijn van goede kwaliteit en heel gemakkelijk met het Click‘n’Ride-systeem te bevestigen. Geen schroevendraaier of iets dergelijks nodig maar gewoon met de hand aan te draaien.

De pads zijn niet super comfortabel, maar voldoen prima. De straps zitten goed en zijn makkelijk verstelbaar. Wel vinden we het een gemiste kans dat de straps niet ook volgens het Click’n’Go-systeem werken. En dat geldt ook voor de grabhandle. Gelukkig hebben wij altijd een schroevendraaier op zak.

Op het water

Heel eerlijk: wij hadden aanvankelijk twijfels bij dit board. We vroegen ons af of een splitboard wel meerwaarde heeft als die split de vaareigenschappen dupeert. Liever een goed board dan een gecompromitteerd board waarmee je makkelijk kunt reizen, toch? Omdat we een hele ruimte vol testboards hebben, stonden we niet direct te popelen om de Flysplit2 te testen. Toch won onze nieuwsgierigheid het uiteindelijk van onze vooroordelen.

Foto: Flysurfer / Rider: Sven Luijbe

We probeerden het board eerst op een typische Noordzee-dag met een matige windkracht vier, choppy klotswater en flink wat stroming. Dat bleek allemaal geen dealbreker. Het boardje voelde solide onder de voeten, en tegelijkertijd ook los en speels. Dat is niet gek want door het ontbreken van een concaaf of channels glijd je iets eerder weg. Deze eigenschap is heel  fijn in de rommelige Noordzee, want alle onregelmatigheden werden prima geabsorbeerd. Ook fijn voor kiteboarders met weke en slappe knietjes. Hoewel iets meer grip fijn zou zijn bij het doen van een powertrick of sprong, voelde het voor ons niet als een groot gemis. Het comfort en de vergevingsgezindheid bij de landing wegen op tegen die losse grip. Echte freestylers en powerkiters zullen dit echter minder waarderen. Het board is uiteraard minder precies dan een freestyleboard en daar zul je je timing en kracht wel op moeten afstemmen. Als freestyleboard voldoet de Flysplit2 echter volledig.

Je planeert er snel mee weg, ook als de wind wat minder is. Bij minder wind merk je – vooral in de lucht – nog wel dat het boardje ietsje zwaarder is, maar als de wind toeneemt is dit geen enkel bezwaar. Sterker nog, dan draagt het alleen maar bij aan het vaarcomfort en de stabiliteit. Ook hoogte lopen – iets wat in de Noordzee essentieel is – gaat prima. Hoogstens kost het iets meer kracht om je rail in het water te drukken. Maar nogmaals: het gemis aan scherpte wordt ook hier gecompenseerd door vaargemak. Datzelfde geldt voor snelle carves. Het kost iets meer focus en energie, maar je carves zien er nog steeds overtuigend uit.

Waren wij in het begin nog overbewust van het feit dat dat we op een tweedelig board voeren, na een paar rakken waren we dat volledig vergeten. Het gevoel dat je op een ‘gehandicapt’ board vaart was al snel iets van het verleden. Het kan aan ons of de chop liggen, maar we hadden eerlijk gezegd geen enkele last van die split. Ook met de stijfheid en flex was niets mis: iets waar we in het begin een beetje bang voor waren.

Onze conclusie: na meerdere sessies zien wij de meerwaarde van de Flysplit2. Misschien niet direct voor iedereen, maar wel voor de zakenman die vaak overzee moet, de enthousiaste backpacker of reisliefhebber die alsmaar onderweg wil en de student die afhankelijk is van het openbaar vervoer of scooter. Easy does it! Maar dan echt.

Meer info over de Flysurfer Split2 vind je hier.